Łuna miejskiego nieba (sztuczny brzask, smog świetlny) – łuna światła na niebie na terenie zurbanizowanym, która jest sumą sztucznego światła odbitego od powierzchni oświetlanych lub emitowanego wprost w niebo a następnie rozproszonego w atmosferze ziemskiej. Światło niepożądane (zabłąkane) – światło padające w
Noc Perseidów 2022, to jedno z najpiękniejszych zjawisk, które możemy obserwować na niebie. To także najbardziej wyczekiwana noc przez wielbicieli obserwacji nieba. Kiedy wypad noc spadających gwiazd? Podpowiadamy. Nie możecie tego przegapić. Przeczytaj koniecznie: Ile za kilogram kurek? Ceny zwalają z nóg! W tych lasach są już kurki, można na nich sporo zarobić Noc Perseidów, czyli noc spadających gwiazd Noc Perseidów to inaczej deszcz meteorów albo po prostu noc spadających gwiazd. Jedno z najpiękniejszych zjawisk na niebie, do którego nie trzeba specjalistycznego sprzętu. Spośród wakacyjny rojów meteorytów, tymi najbardziej wyczekiwanymi są Perseidy. Czym są Perseidy i kiedy przypada aktywność roju meteorów? Perseidy to drobne odłamki skalne pozostawione w przestrzeni przez kometę 109P Swift tuttle. Gdy kometa zbliża się do słońca, traci swą materię i ulega stopniowemu rozpadowi i zniszczeniu. Kometa pozostawia za sobą odłamki skalne, drobinki lodu a także pyłu. Orbita komety każdego roku w sierpniu przecina ziemską orbitę, a nasza planeta wpada w strumień pozostawiony przez kometę w przestrzeni cząsteczek. Czytaj także: Sinice w Bałtyku atakują też w lipcu! Cztery zamknięte kąpieliska. Mapa sinic 2022 pokazuje, gdzie nad morzem nie można się kąpać. [Mapa kąpielisk GIS i Autor: Shutterstock Perseidy I to właśnie te cząsteczki nazywamy meteoroidami. Czym jest zatem noc spadających gwiazd? W uproszeniu przyjęło się, że meteoroid wpadając w ziemską atmosferę spala się, a my obserwujemy to zjawisko w postaci jasnego świecącego śladu. Czytaj również: 43 stopnie w cieniu?! Szalona prognoza pogody dla Polski. Takiego piekła jeszcze nie było W rzeczywistości jednak, ze spalaniem nie ma to nic wspólnego. Noc Perseidów, to po prostu meteoroidy, które wpadając w atmosferę ziemską ulegają procesowi ablacji. Materia skalna odrywa się od obiektu w wyniku wysokiej temperatury, która wytworzyła się w poduszce sprężonego powietrza przy czole meteoroidu. Co to znaczy? Najprościej ujmując, rozpada się w wyniku tarcia. Kiedy jest noc spadających gwiazd? Deszcz meteoroidów rozpoczął się 18 lipca i potrwa do 21 sierpnia. Jednak szczyt aktywności przewidziany jest na 29 lipca. To wtedy właśnie będziemy mogli obserwować w noc Perseidów, tak zwane spadające gwiazdy. Maksimum nocy Perseidów będziemy mogli obserwować w nocy 12 na 13 sierpnia. Perseidy. Gdzie można je obserwować na niebie Jak wskazuje nazwa Perseidy, są one aktywne w okolicy gwiazdozbioru Perseusza. Najlepiej patrzeć na północ, północny wschód oraz wschód. Wtedy zaobserwujemy najwięcej spadających gwiazd. W maksimum, czyli w nocy z 12 na 13 sierpnia w ciągu godziny można dostrzec około 100 meteorów. O której godzinie najlepiej obserwować spadające gwiazdy? Perseidy tej nocy najlepiej będą widoczne w jej drugiej części, czyli po północy. Gdzie najlepiej obserwować Perseidy? W noc spadających gwiazd kilkusekundowych rozbłysków możemy szukać wybierając się na piknik nad jezioro, na plaży, czy choćby z własnego balkonu. Muszą być jedna spełnione pewne warunki. W pobliżu musi być naprawdę ciemno, by spadające gwiazdy były dobrze widoczne. Nie może zatem przeszkadzać na przykład światło miejskiej latarni. Wybierz miejsce najlepiej z odsłoniętym horyzontem. Niebo nie może być zachmurzone. Połóż się na kocu lub usiądź wygodnie i rozkoszuj się festiwalem spadających gwiazd. Sonda Noc spadających gwiazd. Będziesz wypatrywać Preseidy?przesunięcie kursora nad miejsce na mapie i użycie klawisza przewijania; przeciągnięcie suwaka powiększenia w górę lub w dół. Wskazówka: aby wyśrodkować i powiększyć widok w danym miejscu, kliknij je dwukrotnie. Uwaga: w lewym dolnym rogu są widoczne współrzędne miejsca, w którym znajduje się kursor. Współrzędne
Co tu robić w czerwcowe wieczory...? Niejeden miłośnik astronomii staje przed tym dylematem. Noce zapadają późno, są krótkie i w dodatku "białe" - choć z szerokości geograficznej Polski bardziej pasowałoby określenie: "granatowe". Na takim tle nieba najlepiej poznaje się gwiazdozbiory, bowiem widać jedynie najjaśniejsze ich obiekty, dzięki czemu łatwo rozpoznać kształty konstelacji. Zapraszamy na krótki poradnik - z czerwcową "jazdą obowiązkową" w postaci obłoków srebrzystych. Nie zabraknie też planet na porannym niebie... Po godz. 23:00 wysoko po zachodniej stronie firmamentu ujrzymy Wielki Wóz będący częścią jeszcze większej Niedźwiedzicy. Charakterystyczny kształt kreślony przez siedem gwiazd większość z nas zna doskonale. Nie wszyscy jednak wiedzą, że na przełamaniu dyszla Wielkiego Wozu są dwie gwiazdy. Trzeba się mocno wpatrywać, aby je Mizar i Alkor. Choć obie są dostrzegalne gołym okiem, to słabszego Alkora dostrzeżemy dopiero spoza miejskich świateł na bezksiężycowym niebie. Układ ten znany był już starożytnym obserwatorom. Arabowie zwali go „jeźdźcem i koniem”, a północnoamerykańscy Indianie używali go jako wzorca testu na dobry wzrok młodego wojownika. Ciekawostką jest, że w 2013 roku w specjalnym konkursie Mizar i Alkor zostały wybrane na gwiazdy województwa kujawsko-pomorskiego. Wspomniany już dyszel Wielkiego Wozu prowadzi nas do Arktura - najjaśniejszego punktu w konstelacji Wolarza. Jest to czwarta pod względem jasności gwiazda na ziemskim niebie. Nierzadko mówi się o Arkturze: "gwiazda wiosenna", gdyż o tej właśnie porze roku króluje na firmamencie przez całą noc. Wyróżnia się złotawopomarańczowym zabarwieniem, co wiele nam mówi o jego naturze. W istocie jest on bowiem pomarańczowym olbrzymem 25-krotnie większym od Słońca. W 1858 roku obok Arktura ukazała się kometa Donatiego - jedna z najjaśniejszych i najpiękniejszych, jakie kiedykolwiek widziano na ziemskim niebie. A w 1933 roku światło Arktura dało impuls do uruchomienia fotokomórki otwierającej bramy Wystawy Światowej w Chicago; miało być to upamiętnienie prawie 37-letniej wędrówki światła od gwiazdy do Ziemi w czasie liczonym od pierwszej imprezy tego typu w Wietrznym Mieście. Kierując się "gwiazdowskazem" dyszla Wielkiego Wozu wędrujemy dalej natrafiając na Spikę - najjaśniejszą gwiazdę Panny. Na pierwszy rzut oka Spika różni się od Arktura, jest bowiem wyraźnie niebieskawa. Swój kolor zawdzięcza bardzo wysokiej temperaturze powierzchni sięgającej 25 000 K. Jej blask przewyższa Słońce ponad 12 000 razy, ale ponieważ leży ona w odległości blisko 10-krotnie dalszej niż Arktur, na naszym niebie świeci trochę słabiej od niego. Arktur i Spika mają się "ku sobie" - oczywiście z perspektywy ziemskiego obserwatora. Wynika to z faktu, że Arktur wyróżnia się dużym ruchem własnym, dzięki czemu w czasie 800 lat zmienia swe położenie na firmamencie o wizualną wielkość tarczy Księżyca kierując się na południe. Uczeni wyliczyli, że za ok. 80 tys. lat Arktur i Spika stworzą dla nas piękny układ podwójny optycznie. Wróćmy na czerwcowe niebo 2022. Niedaleko Arktura i reszty gwiazd Wolarza, po lewej stronie świeci Korona Północna. Jest to niepozorny wianek z gwiazd, z jedną nieco jaśniejszą. Nazywa się Gemma i i jest prawdziwym klejnotem w koronie. Cały ten gwiezdny diadem najlepiej przeskanować za pomocą lornetki - warto! Tym bardziej, że wystarczy lekko przesunąć sprzęt w lewo ku górze, by natrafić na zagadkową "mgiełkę". To M13 - gromada kulista, jedna z najjaśniejszych na niebie. Posiadacze większych teleskopów mają jednak przewagę na lornetkowiczami, bo instrument o np. 20-cm średnicy zwierciadła jest już w stanie pokazać nam całkiem wyraźną kulkę ulepioną z gwiezdnej kaszki. M13 to ozdoba konstelacji Herkulesa - kolejnego łatwo rozpoznawalnego gwiazdozbioru czerwcowej nocy. Poniżej odnajdziemy muskularnego Wężownika - jak sama nazwa wskazuje - z Wężem w dłoniach. Szczerze mówiąc, mi przypomina on bardziej czajnik elektryczny ze sznurem zasilającym. Tak czy inaczej, Wężownik to jeden z największych gwiazdozbiorów nieba. Pod względem powierzchni zajmuje 11. miejsce. W ogóle wiosna to czas wielkich konstelacji. Herkules plasuje się pod tym względem na 5. pozycji, Wielka Niedźwiedzica na 3., a Panna jest wiceliderką tej klasyfikacji. Na tegorocznym czerwcowym firmamencie szukajmy też planet. W drugiej części nocy i o poranku od 18-go do 27 czerwca wielką wędrówkę wśród nich odbywa Księżyc po pełni. Odwiedza po kolei: Saturna, Jowisza, Marsa, Wenus i Merkurego - choć o ujrzeniu tego ostatniego raczej zapomnijmy; będzie po prostu za jasno tuż przed wschodem Słońca, a planeta ukaże się niziutko nad pn-wsch. horyzontem. Za to nic nie przeszkodzi nam w ujrzeniu młodego Księżyca. 30 czerwca, dzień po nowiu, wypatrujmy go wieczorem nisko nad pn-zach. widnokręgiem. Jeśli dopisze pogoda, być może uda się nam zrobić zdjęcie. Taki właśnie przykład zaprezentujemy na plenerowej wystawie astrofotografii w ramach tegorocznego ASTROFESTIWALU. Ekspozycja stanie na skwerze im. Lucjana Broniewicza w Toruniu 11 czerwca w godzinach od 15:00 do 20:00. Na zdjęciach pokażemy też obłoki srebrzyste (NLC). Bez nich czerwiec na niebie jest przecież nieważny ; ) Tegoroczny sezon NLC już się zaczął, o czym meldują obserwatorzy z Kanady, Szkocji i Szwecji. Tylko patrzeć jak "srebrzaki" zamajaczą także i u nas. Z drugiej strony, Słońce staje się coraz aktywniejsze, a tempo wzrostu tej aktywności jest o wiele szybsze od przewidywań badaczy. Oznacza to, że - w świetle dotychczasowych obserwacji - obłoki srebrzyste nie mają przed sobą sezonu obfitości. A może znowu zaskoczą uczonych i miłośników? Czas pokaże, a my patrzmy i podziwiajmy! Pogodnego nieba! Piotr Majewski
– W języku łacińskim istnieje słowo " aurora ", które opisuje zorzę. Na początku było używane jako określenie zjawiska na porannym niebie, jednak okazało się, że ludzie nad północnym horyzontem obserwowali takie pojaśnienie w środku nocy! Zaczęto więc nazywać to zjawisko zorzą polarną. Witam, Od ponad roku obserwuję niebo przez teleskop Dobson 8". Flightradar, Heavens above, SkySafari 6, zwykły atlas nieba, że tzn wydrukowany, strony do identyfikacji satelit... To wszystko znam. A mimo to widzę dużo rzeczy, które trudno wyjaśnić. Np migający, bardzo szybki obiekt. Flash daje regularnie, co 5 i więcej sekund, a czas nie. I tu jest zagwozdka. Bo jeśli byłaby to reflash światła słonecznego i ruchu obrotowego satelity to działa to w wypadku regularnych rozbłysków. A co w wypadku kiedy przerwy pomiędzy nimi są rozciągnięte w czasie od 5 do nawet 25 sekund i to w czasie jednego przelotu w moim polu widzenia nieba. Na tą chwilę jest nagranie, które oddaje dokładnie to o czym mówię z tamtego roku. Pochodzi z Holandii. Jest też z Polski. Jeśli ktoś jest zainteresowany, to mogę dodać link. Także nie śmiejmy się z tego co widzą inni, i o co pytają. Tak właśnie wygląda nauka. Wyśmiewać jest łatwo, a powiedzieć coś mądrego... Trochę trudniej. Więc kolego ja nie mam wątpliwości, że widziałeś coś ciekawego. Pamiętaj, że może to być też ISS. Choć wątpię. Zawsze możesz to sprawdzić z datą przelotu na stronie. Mam też teorię, że wszystkie te samoloty z serii X, które jak wiemy, mają USA, Rosja, Chiny... A pewnie i Indie, Izrael, Japonia i kto wie who else 😎. Dorzuć do tego nowe drony, szczególnie te bezobsługowe, tak też już są, i można sobie wyobrazić jak trudno stwierdzić co teraz na niebie widać. PozdrawiamJaka jest pierwsza gwiazda, która pojawia się na niebie? Czy można zobaczyć gwiazdy w ciągu dnia? Co kryje się w gwiazdach? Która gwiazda świeci najjaśniej w nocy? Która gwiazda pojawia się nocą? Co widzisz na niebie nocą? Jaki dzień jest Blue Moon 2022? Jakie było niebo w dniu moich narodzin? Kiedy NASA poleci na Księżyc? Jaki
Miejsca do obserwacji gwiazd w Austrii – gdzie najlepiej widać je nocą? Parki gwiezdnego nieba, gwiezdne pikniki, gwiezdne ogrody, gwiezdne schroniska. „Zorganizowana” magia gwiazd w ostatnim czasie intensywnie rozkwita – i to nie tylko dla romantyków. Na dedykowanych obszarach ochrony nocnego krajobrazu zredukowano zanieczyszczenie światłem, co ma korzystny wpływ na ludzi, zwierzęta i środowisko. Jak znaleźć miejsca, w których obserwacja gwiazd w Austrii staje się przeżyciem? Cisza, niewidzialny świergot świerszczy, czyste powietrze, ciemność. A wysoko nad spokojnym naturalnym otoczeniem monumentalne migotanie rozgwieżdżonego nieba. Od tysięcy lat człowieka fascynują ciała niebieskie. Z wieloma powiązane zostały niezliczone historie o bogach i ludzkim świecie. Tajemnica nieskończonego świata gwiazd, pytania skąd i dlaczego oraz poszukiwanie „siły wyższej” zajmują ludzi od tysięcy lat. Astronomia to w końcu pierwsza nauka ludzkości. Gwiaździste niebo w Parku Narodowym Gesäuse w Styrii Dziś jednak zainteresowanie gwiazdami odwołuje się do innego rodzaju przeżyć niż w przeszłości. Około 100 lat temu wynalezienie elektryczności i sztucznego światła było oczywiście podziwiane jako osiągnięcie. Dziś niezwykłą rzadkością jest niebo bez zanieczyszczenia świetlnego, tym samym niezakłócony widok gwiazd jest wyjątkową sprawą, niemal przywilejem. Problem zanieczyszczenia światłem w Austrii jest coraz częściej dostrzegany. Celem wielu godnych uwagi inicjatyw jest zmniejszenie jasności w godzinach nocnych. Tworzone są regiony ochrony nocnego nieba. I nie chodzi tylko o interesy obserwatorów gwiazd. Sternenpark Attersee-Traunsee: Kaplica Gahberg w Parku Gwiazd Johannes Horvath Oberösterreich 5 pytań, które sprawią, że fani obserwacji gwiazd w Austrii będą zachwyceni 1. Dlaczego gwiazdy świecą? Gwiazdy to ogromne kule gazu, wewnątrz których wysokie ciśnienie powoduje wzrost temperatury. Ogromne ciepło sprawia, że atomy wodoru łączą się ze sobą. Ta energia sprawia, że gwiazdy świecą – w przeciwieństwie do planet, które są zimne i tylko odbijają światło, wydzielane przez gwiazdę. I tak, słońce też jest gwiazdą. 2. Kiedy jest najlepszy czas na obserwowanie gwiazd? Najlepszą porą na obserwację gwiazd jest nów księżyca i godziny między 2 a 3 w nocy, pod warunkiem, że widoczności nie zakłócają chmury. 3. Dlaczego niektóre gwiazdy są kolorowe i błyszczą? Astronomowie nazywają „skrzenie się gwiazd” scyntylacją (łac. scintillare – migotanie). Zjawisko to jest spowodowane załamaniem światła w ziemskiej atmosferze. W przypadku szczególnie jasnych gwiazd można nawet zaobserwować kolorowe migotanie. 4. Ile gwiazd jest na niebie? Nawet jeśli gołym okiem widzimy tylko najjaśniejsze z nich, w naszej galaktyce doliczono się około 100 miliardów gwiazd. 5. Jak fotografować rozgwieżdżone niebo? Najlepiej ustawić lustrzankę w trybie ręcznym w następujący sposób: czas naświetlania 20 sekund, przysłona f/5,6, ISO 800-1600, zoom do 20 milimetrów, stabilizacja obrazu wyłączona, ostrość ręcznie na nieskończoność. Sternenpark Attersee-Traunsee: widok w kierunku Weissenbach Peter Oberransmayr Ciemność naturalnej nocy Co to jest park gwiezdnego nieba? 99% populacji Stanów Zjednoczonych i Europy nie doświadcza już całkowitej nocnej ciemności. „Park gwiezdnego nieba to nocny obszar ochrony krajobrazu, w którym wyraźny widok ciemności i rozgwieżdżonego nieba jest możliwy dzięki ograniczeniu zanieczyszczenia światłem”. DI Clemens Schnaitl, kierownik parku przyrodniczego i koordynator projektu „Parki gwiezdnego nieba Attersee-Traunsee", jest wielkim entuzjastą ciemności i gwiazd. W regionie – pośrodku pojezierza Salzkammergut – udało się doprowadzić do stanu, w którym ciemność naturalnej nocy jest w stanie nienaruszonym, a firmament – doskonale widoczny. Dzięki zainwestowanym środkom i przeprowadzonym zabiegom zanieczyszczenie światłem nie stanowi tu już problemu, co wyróżnia miejsca do oglądania gwiazd. Tutejszych mieszkańców zachęca się do używania „lepszego światła”. Oznacza to, że „w obszarze zewnętrznym światło jest selektywnie kierowane tam, gdzie jest potrzebne, co zapobiega promieniowaniu skierowanemu w górę”, wyjaśnia Schnaitl. „Inteligentne światło pozwalające na naturalną noc” to motto projektu, który wspiera dr Stefan Wallner, astrofizyk z Uniwersytetu Wiedeńskiego. Attersee-Traunsee: pierwszy park gwiezdnego nieba w Austrii Jak wyjaśnia Wallner, rozwój parku gwiezdnego nieba w Austrii zaczął się początkowo od wielu pytań. W jakich regionach naturalna noc jest tak ciemna, że spełnia odpowiednie kryteria? Jakie są źródła światła? Czy Drogę Mleczną można zobaczyć gołym okiem? Po dokonaniu oceny region Attersee-Traunsee złożył wniosek o certyfikację tego punktu obserwacji nieba w Austrii. Następnie podjęto dalsze działania, aby oświetlenie zewnętrzne spełniało w 100% wymagania dla parku gwiezdnego nieba – miało to wpływ na publiczne, komercyjne i prywatne wykorzystanie światła. W 2021 r. nadszedł wreszcie ten moment: organizacja International Dark Sky Association oficjalnie uznała zaproponowany obszar za park gwiezdnego nieba. Inicjatorzy promienieli, podobnie jak nieskazitelne gwiaździste niebo. To pierwszy raz, kiedy miejsce do obserwacji nieba i gwiazd z Austrii uwzględnione jest na liście „Dark Sky Places”. Na całym świecie jest 150 parków gwiezdnego nieba, z czego 35 w Europie. „To ważny krok w kierunku bioróżnorodności i ochrony naturalnego nocnego nieba” – podsumowuje sukces Wallner, ekspert ds. zanieczyszczenia światłem. Jasne szaleństwo: zanieczyszczenie światłem Park gwiezdnego nieba – co za osiągnięcie! Ale właściwie dlaczego miejsca do obserwacji gwiazd w Austrii pełnią tak istotną rolę? Stefan Wallner wyjaśnia daleko idące konsekwencje zanieczyszczenia światłem, czyli rozjaśnienia nocnego nieba sztucznym światłem. Efekt ten może mieć negatywny wpływ na florę i faunę, a także na zdrowie ludzi – ten fenomen jest sumą oświetlenia ulicznego, iluminacji zabytków i budynków, a także oświetlenia sklepów i źródeł światła z budynków prywatnych. „Zanieczyszczenie światłem to zjawisko wytworzone przez człowieka”, analizuje Wallner. „Chodzi o światło, które tak naprawdę nie jest potrzebne, które wpada do środowiska naturalnego i oświetla nie tylko obszary, które tego wymagają, ale także obszary wtórne. Ma to wpływ na cały cykl życia.” Wallner wymienia wszystkie skutki zanieczyszczenia światłem: 1. Szkodliwe dla dzikiej przyrody: 70% wszystkich ssaków to zwierzęta nocne. Jeśli okradamy je z nocy, powoduje to zmiany behawioralne i zmniejszenie biomasy owadów. 2. Szkodliwe dla środowiska: sztuczne światło w nocy może stymulować fotosyntezę, która odbywa się z reguły pod wpływem światła słonecznego w ciągu dnia, skracając w ten sposób żywotność drzew, ponieważ rośliny się nadwyrężają. 3. Szkodliwe dla ludzi: również nasz gatunek potrzebuje naturalnej ciemności, ponieważ żyjemy zgodnie z rytmem dobowym dzień-noc. Temu rytmowi podporządkowana jest także gospodarka hormonalna człowieka – niektóre hormony uwalniane są za dnia – te pozwalają nam na aktywność i koncentrację, inne natomiast w nocy – im zawdzięczamy relaks i regenerację. Np. Melatonina jest aktywowana tylko w ciemności. Światło zatrzymuje transport melatoniny – hormonu, który odpowiada za sen i wypoczynek, co zakłóca nasz biorytm, a w rezultacie uderza w układ odpornościowy. Łódka nad jeziorem Traunsee ÖW/AMA / Christian Kremser Wyłączone światła – rozgwieżdżone niebo włączone! W regionie Attersee-Traunsee żaden promień światła nie jest przypadkowy. Źródła światła są całkowicie osłonięte. Dodatkowo, aby uniknąć rozproszonego światła, zastosowano źródła światła o przyjaznej dla środowiska ciepłej barwie. Ponadto oświetlenie nocne zostało częściowo wyłączone lub przyciemnione. Okoliczne gminy zobowiązały się do przekształcenia zgodnie z wytycznymi wszystkich źródeł światła na terenie parku gwiezdnego nieba w ciągu najbliższych dziesięciu lat. Dzięki temu region zamienił się w gwiaździsty raj, a przy tym zyskał dobre miejsca do obserwacji nieba i gwiazd. I rzeczywiście: niewątpliwie każdy poczuje zachwyt, gdy tylko oczy przyzwyczają się do głębokiej ciemności, a tysiące punktów na niebie stopniowo rozwiną swoją jasność. Nawet jeśli astronomia już dawno rozwiązała wiele zagadek, patrząc na to naturalne piękno, odczuwa się pokorę i magię. I jest to co najmniej tak dobre, jak radość z korzyści dla środowiska. Niebo pełne gwiazd w Parku Narodowym Gesäuse w Styrii TVB Gesäuse / Andreas Hollinger „Wyjdź w nocy i spójrz na gwiazdy, a będziesz wolny!” Friedrich von Gagern (1882-1947) Gwiaździste niebo w Parku Narodowym Gesäuse w Styrii TVB Gesäuse / Andreas Hollinger Najciemniejsze noce w Europie Miejsca do obserwacji nieba i gwiazd w Austrii w Parku Narodowym Gesäuse Aby jasny pas Drogi Mlecznej stał się widoczny gołym okiem, musi być naprawdę ciemno. Park Narodowy Gesäuse w Styrii z miejscowościami Admont, Johnsbach, Weng, Hieflau, Landl i St. Gallen spełnia ten warunek. Można tutaj cieszyć się przysłowiowymi gwiaździstymi nocami, ponieważ miasta Wiedeń, Graz, Salzburg oraz Linz są daleko, a zatem zanieczyszczenie miejskim światłem jest bardzo niskie. Noce w Gesäuse należą do najciemniejszych w Europie. Gwieździste niebo w Gesäuse 4 wskazówki, jak uniknąć zanieczyszczenia światłem Jeśli to możliwe, używaj żółtego światła. Unikaj niebieskiego. Używaj odpowiednich żarówek! Emituj światło tylko od góry do dołu – na przykład w oświetleniu domu i ogrodu. Używaj światła tylko wtedy, gdy naprawdę jest potrzebne. Używaj światła, które nie męczy oczu: 2700-3000 kelwinów (jednostka wskazuje temperaturę barwową żarówki – im wyższa wartość, tym chłodniejszy efekt świetlny). 11 najpiękniejszych miejsc i atrakcji do obserwacji gwiazd w Austrii Słońce, księżyc i gwiazdy – dobre miejsce do obserwacji nieba pod Wiedniem Las, łąki, śpiew ptaków i szerokie niebo: tak wygląda naturalne otoczenie w Gwiezdnym Ogrodzie Georgenberg na południowo-wschodnich obrzeżach Wiednia, przy granicy Rezerwatu Biosfery Lasu Wiedeńskiego. Dr Gottfried Gerstbach, prezes Austriackiego Stowarzyszenia Astroverein i gwiezdna aktywistka Maria Pflug-Hofmayr, to gospodarze tego punktu obserwacji nieba w Austrii, którzy przybliżają zwiedzającym pozorną rotację gwiaździstego nieba, roczny bieg słońca i fascynację obserwowaniem gwiazd. „Mniej światła, więcej ptaków i gwiazd” Ponad 15 lat temu profesor Hermann Mucke doprowadził do wybudowania prawie hektarowego obiektu do badania horyzontu astronomicznego – wykorzystuje się tu metody obserwacji gwiazd. Budynki uwidaczniają matematyczny horyzont, południk astronomiczny i dobowy bieg słońca. Dzięki swojemu zaangażowaniu w to miejsce do oglądania gwiazd Gerstbach i Pflug-Hofmayr wnoszą ważny wkład w podnoszenie świadomości na temat zanieczyszczenia światłem, o czym mówią podczas swoich wycieczek. Gwiezdny ogród Georgenberg: planetarium w Wiedniu na świeżym powietrzu Ogród gwiazd "Sterngarten" Georgenberg, Wiedeń Austrian National Tourist Office / Ulli Cecerle-Uitz Ogród gwiazd "Sterngarten" Georgenberg, Maria Pflug-Hofmayr i Gottfried Gerstbach Austrian National Tourist Office / Ulli Cecerle-Uitz Ogród gwiazd "Sterngarten" Georgenberg, tablica pamiątkowa dla założyciela Hermanna Mucke Austrian National Tourist Office / Ulli Cecerle-Uitz Ogród gwiazd "Sterngarten" Georgenberg, Wiedeń: Tablica słoneczna Austrian National Tourist Office / Ulli Cecerle-Uitz Ogród gwiazd "Sterngarten" Georgenberg, Wiedeń: słoneczna godzina Austrian National Tourist Office / Ulli Cecerle-Uitz Ogród gwiazd "Sterngarten" Georgenberg, Wiedeń Austrian National Tourist Office / Ulli Cecerle-Uitz Więcej inspiracji dla miłośników przyrody Ciesz się zdrowiem i oddychaj pełną piersią. Osoba dorosła robi około 15 oddechów na minutę, 21 600 oddechów dziennie i 7 884 000 rocznie, ale płuca mają jeszcze inną funkcję. Siła płuc w formie roślinnej Czy woda może leczyć? Baseny termalne w Austrii i ich zbawienna moc. Wody siarkowe wzmacniają układ odpornościowy, kąpiele solankowe zapewniają odprężenie od stóp do głów. Woda to prawdziwe źródło młodości i zdrowia – jeśli jest się świadomym jej mocy i wie, jak z tej mocy korzystać. O zdrowotnym działaniu term
Macieju, warto przy okazji tych rozważań nadmienić jedną obserwacyjną implikację Wielkiego Wybuchu. Jeśli weźmiemy pod uwagę fakt, że światło jest falą elektromagnetyczną i rozważymy całe spektrum, to okazuje się, że niebo tak na prawdę nie jest czarne nocą ale świeci, i to całkiem mocno, tylko że nie w zakresie widzialnym a w zakresie mikrofalowym (maksimum przypada na Pewnego razu, około 21 w nocy, udałem się na spotkanie ze znajomymi. Kiedy dochodziła już północ zauważyliśmy na niebie cztery, wylatujące od dołu, czerwono-pomarańczowe światła, które leciały koło siebie. Jedno z nich zmieniło tor lotu i zaczęło lecieć w bok. Widok ten był wręcz niesamowity. Każdy z nas widział to samo. Po chwili obiekty zaczęło po chwili znikać - jeden po drugim. Zjawisko wyglądało niesamowicie. Czy ktoś z was widział kiedyś coś takiego? Czy mogły to być tzw. "chińskie lampiony"? Ocena: (głosów: 18) Autor: Mariusz | Dodano: 15 Września 2012, godz. 22:53 | Odsłon (6193) Najnowsze komentarze (8): ~Dymitr (11 Maja 2016, godz. 0:17) Dzisiaj jadąc z pracy widziałem to samo. Trzy czerwone światła poruszające się po niebie. Nie jechałem sam i mam na to świadka. Wróciłem w to miejsce po paru minutach i nic nie było znikło :( na pewno nie samolot ani nie lampion. ~Asia. (20 Lutego 2014, godz. 21:54) Hej, a co wy sądzicie na temat UFO? Bo ja ostatnio tyle się tych filmów naooglądałam w internecie i z tego, co się nasłuchałam. To jest chyba 13 galaktyk odkrytych(nie jestem fizykiem). Ponoć są mięsożerni. No w sumie tak jak my, ale my nie jemy innych obcych.:) Ponoć chcą zrobić gatunek Ufo- ludzie. znajdziecie to w filmach porwani przez UFO na youtube. Coś takiego. ~piofoto (8 Września 2013, godz. 19:46) Już nieraz widziałem takie kule, niektóre się powiększały do przeciętnej wielkości pozornej księżyca, nieraz na niebie widziałem ich kilkadziesiąt. Też myślę, że to nie lampiony bo nieraz leciały pod wiatr. ~Sechmet (30 Sierpnia 2013, godz. 18:04) I jeszcze jedno. Lampiony się tak nie zachowują i lecą o wiele, wiele niżej... Poza tym widziałam spadający wygasły lampion. Było to nocą ale i tak na nocnym niebie się wyróżnia gdy spada, więc na pewno nie były to lampiony. ~Sechmet (30 Sierpnia 2013, godz. 17:57) Czerwono pomarańczowe kule, które znikają? Mój chłopak (zagorzały ateista, sceptyk jakich mało) mi nie wierzył dopóki mu ich nie pokazałam. W tym roku widziałam je 3 razy... Interesuje mnie też zjawisko, które widziałam z dwa i pół roku temu. Na bezchmurnym niebie pojawiło się jasnoniebieskie światełko które po paru sekundach było już wielkości księżyca w pełni...i znikło momentalnie, jakby ktoś zgasił bardzo jasne, promieniało... I okej, można było sobie jeszcze wtedy powiedzieć: helikopter, samolot jakiś etc. gdyby nie to, że po 10 minutach DOKŁADNIE W TYM SAMYM MIEJSCU wydarzyło się DOKŁADNIE TO SAMO...I być może wtedy zadziałała moja psychika/wyobraźnia, ale w przeciągu tych 4, może 5 sekund trochę się przyjrzałam (mimo że miałam dziwne wrażenie że zbliża się wprost na mnie) i w świetle zauważyłam kontur czegoś. Wielokąta. Bliżej nieokreślonego. Ktoś chętny do wyjaśnienia mi w logiczny sposób tego zjawiska? Raczej odrzucam zjawiska pogodowe, bo niebo było czyściutkie. Gwiazdy bardzo małej wielkości i ilości. Samoloty też nie raczej (mieszkam na 4 piętrze, znam wszystkie tory ich lotu, bo w odległości 20 km ode mnie znajduje się lotnisko). Więc?... ~Tomasz (22 Lutego 2013, godz. 21:54) W 1986 widziałem z bliska trzy kule w trzech kolorach wielkości stykające się ze sobą okręgami, stykały się z wierzchołkiem dwu spadowego dachu budynku, obserwacja trwała kilkadziesiąt sekund i nagle znikły i kto mi uwierzy Tomasz. ~Monika (3 Lutego 2013, godz. 16:12) A wiecie ,ze istnieją takie jak by fajerwerki? Ludzie puszczają je i lecą po niebie. I właśnie jak opisaliście maja taki czerwono-pomarańczowy kolor :P Jesteście ułomni.. ~Teresa. (16 Października 2012, godz. 21:11) W kwietniu 2010 roku, leciałam samolotem z Polski do Izraela. W połowie lotu z okna samolotu zaczęłam robić zdjęcia. Chciałam sprawdzić na bieżąco, jak wypadło moje fotografowanie. Zdziwiłam się bardzo ,gdy ujrzałam na jednym z nich dwa dziwne światła jakby(energie)- większe w górze,a w dole pod większym mniejsze. Zaznaczam że piszę o tym pierwszy raz ,gdy przeczytałam historię o dziwnych światłach na niebie. Mnie się tez przydarzyło. Teresa.- Цθρዞцիπоյ ֆ ጨըврезը
- Εሜιтвеት խсеթէтቫв եշևрθκሌ
- ቷու всፍχ ճуኝ
- Слኑнеտуፓ уቦևм
- ዣаդа ቱсαձኟр охωհаነεку
- Ν жበዛу